شغل مربی گری ورزشی

شغل مربی گری ورزشی یکی از شغل های پرطرفدار در جامعه ایران و سایر کشورها محسوب می شود و بسیاری از افراد علاقمند به شغل مربیگری و کار کردن در باشگاه های ورزشی و یا تمرین با تیم های ورزشی در یک رشته یا چند رشته ورزشی خاص ارتقای سطح پیدا کرده و مدرک مربیگری در آن رشته را از فدراسیون ورزشی مربوط به آن رشته اخذ کرده و وارد بازار کار می شوند.
تا اینجای کار همه چیز زیبا و آسان بود و افراد زیادی شاید تا این لحظه حس کنند که می توانند مربی ورزش شوند و به کار مربیگری مشغول شوند.
اما واقعا در میان اینهمه مربی که به شغل مربیگری مشغول هستند چه کسی را می توان مربی حاذق و با تجربه خواند؟

دانش مربیگری منوط به تسلط بر چند علم به صورت همزمان است اعم از:

علم تمرین/
کنترل حرکتی/
یادگیری حرکتی/
روانشناسی ورزش/
آناتومی و فیزیولوژی انسان/
فیزیولوژی ورزش/
علم تغذیه ورزشی/
رشد حرکتی در سنین مختلف/
حرکت شناسی /
بیومکانیک ورزشی/
بیوشیمی ورزشی/
مکمل های ورزشی/
حرکات اصلاحی/
که متاسفانه بیش از 90 درصد مربیان ما هیچ اطلاعاتی از علوم فوق ندارند و فقط اطلاعات اندکی در مورد اسامی حرکات ورزشی و اسامی مکمل های ورزشی کسب کرده و وارد بازار کار شده اند.
از این میان مربیان خصوصی نیز در باشگاه های ورزشی و یا منازل به تمرین با شاگردان خصوصی میپردازند که از نظر طب و دانش تمرین، ورزش کردن به صورت خصوصی یا نیمه خصوصی بسیار بهتر از تمرینات گروهی در کنار یک مربی است چرا که در تمرینات خصوصی مربی فرصت چک کردن تمرین و اصلاح حرکات ورزشکار را در طول تمرین دارد و در تمام طول مدت تمرین ورزشکار را زیرنظر دارد و فرصت پیاده سازی تمامی اطلاعات و علوم خود را در حین تمرین برای دستیابی ورزشکار به هدف تمرینی را پیدا می کند اما این کار در تمرینات گروهی با ضریب خطای بیشتری انجام می شود چرا که مربی فرصت چک کردن همزمان همه ورزشکاران را در آن واحد ندارد.
تمرینات گروهی برای افزایش تعاملات اجتماعی، دوست یابی، افزایش اعتماد به نفس و افزایش عزت نفس، بالارفتن شادی و نشاط درونی و اجتماعی فوق العاده است و هیچ کس منکر این تاثیرات مثبت بر ورزشکاران نخواهد شد و پیشنهاد نگارنده این است که در ورزش های گروهی هم به ازای هر 4 نفر ورزشکار، یک مربی قرار داده شود که ورزشکاران را زیرنظر داشته و با حضور خود آنان را از نظر انجام استاندارد تمرینات ورزشی حمایت کنند.
برخی از تمرینات ورزشی فقط به صورت خصوصی و زیر نظر مربی خصوصی انجام می شوند مثلEMS TRAINING که فقط به صورت انفرادی امکان پذیر است و مربی ای ام اس به علت حساسیت بالا در انجام صحیح این متد تمرینی باید دارای اطلاعات روز ورزشی و تمرینی باشد و حتی خیلی بهتر است که کارشناس ارشد یا دکترای تربیت بدنی داشته باشد.